Şifacı Alımları

Alındın...

Ad: Emilija Jasmine Rain
Soyad:Violet
Örnek rp:
Rain dergiye gelen hikayeleri bir bir okuyrdu. İlgisini çeken bir tane buldu. Ama bilginçti. Çünkü hikayenin ucu sapı belli değil gibi geliyordu cadıya. Hemen bu hikayeyi alıp müdüre götürdü. Müdür eline alıp seslice okumaya başladı:

Elinde minik pembe bir patik ören genç, hamile kadın, camın kenarında oturuyordu.Uzun kızıl saçları omuzlarından önüne dökülüyordu.Koca siyah gözlerinde sevinç dolu gülümsemeler vardı.
Birden kapı çarparak açıldı. "Burda olduğunu biliyorum!" diye haykırdı, boğuk fakat bir o kadar da gür bir ses. İçeri siyah uzun pelerinli, pelerininin kapşonu yüzünü tamamen örten, bi hayli uzun boylu bir adam girdi. Beyaz tenli, neredeyse tırnaksız sol elinde, uzun bordo-siyah bir asatutuyordu.Mrs Morgen;
"Sen ama-" derken güzel yüzünü bi anda korku bürüdü. Sesi boğazından çıkmak istemiyordu sanki. Genç kadın nefessiz kalmış gibi aniden bembeyaz kesildi.Adam başını savurdu ve kel, beyaz yüzsüz kafası ortaya çıktı.Kadının yüzündeki korku ifadesi hoşuna gitmiş olacak ki çok neşeli, korkunç bir kahkaha koyverdi.Asa tutan eli hızlı bir hareketle savruldu ve...
"HAYIR!" genç bayan var gücüyle haykırdı. Ama çok geçti.Yüzsüz adam asasını tam kadının yüzüne yöneltip havayı yararcasına savurdu ve
"AVADA KEDAVRA!" diye bağırdı. Asadan parlak yeşil bir ışık çaktı ve tüm odayı kapladı...
Hermione yataktan nefes nefese, yüzü kanter içinde fırladı. Soluğu bi an kesilmiş gibi nefes alıp veriyordu.Yatağında sağa dönüp ayaklarını yere sarkıttı.Derin bi nefes aldı.Canlı kızıl saçlarını topladı, komidinin üstünden lastik tokayı alıp saçına doladı.Ayağa kalkıp kapıya doğru yöneldi, masanın altındaki terliklerini giyip kapıdan çıktı.

Rain heyecanlıydı. Müdür, Rain'in gözlerinin içine baktı. Rain bi an korktu beğenmedi diye. Fakat müdür gölerinin içine baktı:
-Bravo! dedi. Lisa buna çok sevindi. Hemen derginin yayınlandığı bölüme götürdü ve bıraktı.

Yha ben basından çıkıp sifacı olcam

Adı:Dakota
Soyadı:Rose
örnek rp:Dakota sabasın 8.30'unda uyanmıştı dışarıdan gelen seslere sinirli ve mutsuz bir şekilde yatağından kalktı ve lavaboya gitti.

Mırıldanıyordu elini yüzünü yıkarken.İşini hallettikten sonra odasına indi ve giyinerek sabah sporuna çıktı.

1 saat koştuktan sonra acıktığı hissine kapıldı hemen bir lokanta arayışı içine girmişti.

İlk gördüğü lokantaya girdi ve kahaltısını yapmak için garsonu çağırarak "bakarmısınız günlük kahvaltı menünüzde ve var acaba?" diye sordu garson"kahvaltı menümüz ayrıdır normal bir kahvaltıda genel ne varsa o var" dedi Paris "tamam o zaman ne varsa ondan rica ediyim" dedi kibar bi şelikde.

Garson 30 dk içinde istediklerini getirmişti Dakota'ya Dakota'da bir güzel kahvaltısını yapınca parasını ödeyerek hızla oradan ayrıldı.

Yolda ağır adımlarla yürüyordu sihirli havan evine gelmişti bir hayvan almıycakta olsa içindeki hayvan sevgisi ona içeri girmesini emrediyordu sanki.

Dakota dükkanı dolaştıktan sonra evine gitmek için yürümeye başlamıştı birde sabah sproru yaptığı için çok kötü terlemiş ve çok kötü kokuyordu eve geldiğinde vakit kaybetmeden duşa girdi.

Dakota evde kimse olmadığı için evde bir parti yapmaya karar vermişti hemen dışarı çıktı ve parti için hazırlıkları yaptı.

Ve daha içi bitmemişti eve gelince hazırlıkları tamamladı evi süsledi müzik CD lerini hazırladı.Hemen tanıdığı arkadaşlarını ve koşularını partiye davet etti.

Şimdide ne giyeceğini düşünüyordu kıyafetlerinden en güzelini seçti ve ona uygun bir makyaj yaptı güzelce sa.ına da topuz modeli verdi:

Arkadaşları partiye geldiğinde herşey hazırdı hiç bir kusur yoktu ve çılgınca eğlendiler komik danslar ettiler yediler içtiler oyun oynayıp şarkı söylediler.

Parti sonunda herkes evlerine gitti ve evi temizlemek Dakota'ya kalmıştı bu temizliği nasıl yapacağını kara kara düşünüyordu.En sonunda bir kurtuluşu olmadığı kafasına dank edince evi temizlemeye koyuldu.

1.30 saat sonra ev pırıl pırıl gözüküyordu ve çok yorgundu hemen pijamalarını giyip yatağına girerek tatlı bir uykuya daldı.Belki şuan tatlı bir ruya görüyordur.

Not:rp baska sıtede yazdıgım ve ıse yaramayan bı rp oldugu ıcın buraya kydm

Marissa ELissa Maliethis ~


-Jiména kalk lütfen !! Hadi ama !!! Heyyyy ! Nasıl oluyorda bu kadar derin uyuyabiliyor ? Merlinin sakalı aşkına...

Jiména yatağının başında söylenen ikizine gözlerini hafifçe açtığı aralıktan baktı. Onu izlediğinin farkında değildi anlaşılan. Kendini zorla tutup gülmemeye, işe geç kalma pahasına olsun devam etti. Kendisiyle aynı renk ellerini beline koymuş, sağ bacağını ise sürekli yere vurarak duruyordu yanında. Elizabeth’i sinir etmek hoşuna gidiyordu, onun bu sabırsız halleri ise Gabriella'yı daha bir hoşnut ediyordu. Daha fazla kendini kasamayarak tutmuş olduğu nefesi büyük ölçüde gürültülü bir biçimde verdi.

-Sen saygı nedir bilmez misin Hell !? Uyuyoruz burda...

Dudaklarını oldukça gıcık bir şekilde kıvırmış, yatağının yanında duran ikizine bakıyordu. Bu cümleyle tam anlamıyla sinirlendiği bariz bir şekilde belli oluyordu. İnce dudakları biraz daha kıvrılırken, Elizabeth hızlı bir hareketle yatağın yanında duran yastığı gerçek anlamıyla Gabriella'nın kafasına geçirdi.

-Buda sana... Kendin gelirsin artık ! İstiyorsan yat uyu ! Seni bekleyende kabahat...

Jim, yüzünde büyük bir şaşkınlık ifadesi Eli’ye baktı. Bu sefer onu fazla kızdırmış, sınırları aşmıştı galiba. 2 haftada bir bu şakayı yapar, hem kendini hemde ikizini eğlendirirdi oysa. Yüzüne çöken hüzünlü bir ifadeyle yataktan fırladı. O kalkana dek, Ell kapıya fırlamış, cisimlenme aşamalarına geçmeye hazırlanmıştı. Mavi pijamalarını çekiştire çekiştire kapıya geldi. Bir yandanda, ikizini ne kadar kızdırdığını düşünüyordu. Daha doğrusu kızdırmak için ne yapmış olabileceğini? Aslında cevap gayet basitti:"Hiçbir şey yapmamıştı..." Herzaman yaptığı bu şaka, Jim'in, Eli’ye sokulmasıyla sona ererdi. Ama bu sefer öyle olmamıştı, tuhaftı doğrusu...

-Heyy bekle Elizabeth ! Bende geliyorum...

Nicole sinirli bakışlarını, Gabriella'nın üzerinde bir süre gezdirdi. Ella, kendisine yapılacaklardan korkan bir çocuk misali onun yüzüne bakıyordu şimdi. Gerçekten ne diyeceğini kestiremiyordu, sorunda buydu ya...

-Daha hazır bile değilsin... Ne kadar sürer !?

Hazır olmadığının farkındaydı doğrusu. Mavi pijamaları üstünde, mavi pofuduk terlikleride ayaklarındaydılar. Saçlar taranmamıştı ve işe gidebilecek kadar iyi gözükmüyordu. Vanessa ise onun tam tersine hazırdı, sarı ve uzun saçları ensesinde sıkıca tutturulmuştu. Gözler hafif bir makyajla öne çıkarılmış, dudaklar ise üzerine ve ayaklarına geçirdiği kırmızı takımla uyuyordu. Elinde ise yine üstüne ve ayakkabılarına uyan bir çanta vardı. Siyah etekte buna oldukça uyum sağlıyordu doğrusu. Ağzı açık bir şekilde Nicole’yi izlerken, onun sorusuyla kendine geldi.

-Hemen hazırlanırım... Söz.. Giyinmek sorun değil, saçlar ve makyaj...

Gözlerine ona kırparak hemen giyineceği konusunda ikna etmeye çalıştı. Ve son derece süratli bir koşu tutturup odasına vardı. Kendini dolabın önüne atmıştı şimdi. Elbise giymek istemiyordu, doğrusu ikiziylede aynı olmak istemiyordu. Ne yapacaktı şimdi ? Yine elbise giymeye kalmıştı iş.. Ellerini elbiselerin arasında gezdirdi, siyah ve sade olan bir tanesini çekip aldı. Pijamalarını bir hızla çıkarıp elbiseyi giydi. Masanın üzerinde duran fırçayı dağınık saçlarında kayarcasına gezdirdi. Yine siyah bir toka yardımıyla onları topuz yaptı. Böylece yüzü daha çok ortaya çıkmıştı. Yeşil gözlerini altına, zümrüt yeşili bir makyaj yaptı. Böylece yüzüyle beraber gözleride fena halde ortaya çıkmıştı. Şimdi ayakkabıya gelmişti. Gözlerini kısarak düşünmeye koyuldu. Galina yeşil bir çantayla, ayakkabısı vardı. Sevincini havayı yumruklayarak geçirdi. Gerekli birkaç emlağı elinde tuttuğu çantaya sıkıştırdı. Şimdi tam anlamıyla hazırdı. Merdivenleri süratli bir koşuyla indi. Doğrusu, Vanessa'yı elinde bir saatle görmekten korkuyordu. Kaç dakikada giyinebileceğini ölçmek gibi saçma bir fikri aklından atmaya çalışırken, vardı onun yanına. Nessa'nın sesi oldukça sertti.

-Tam 15 dakikada hazırlandın, Jiména...

Jiména kendini tutamayarak gülmeye başlarken, Nicole’nin sinirli gözlerle tekrar kendini süzdüğünü hissetti. Kendini toplamaya çalışırken, içinden kendiyle konuşuyordu:" Merlinin sarkık donu adına, Nicole’in nesi var !? "

-Pardon Lady'im bilerek olmadı, bir dahaki sefere tekrarlamayacağıma söz veriyorum... İlk süpürgem üzerine...

Jim, kendisine gelecek tepkiden korkarken, malikanin her saat başı öten saati, işinin yerine getiriyordu. İstemsizce kafasını oraya çevirdi. Saat, bakanlıkta olması gereken saati çoktan geçmişti.

-Lanet Olsun ! Gerçekten geç kaldık...

Nicole, haklı olduğunu kanıtlamanın verdiği bir edayla başını salladı. Ama, Jiména'nın sarf ettiği son sözler üzerine biraz gevşemiş gibiydi. Kafasını "Ee hadi o zaman" dercesine sallarken, kapıdan nihayet çıkabilmişlerdi. Bakanlığa cisimlenmek pek zor olmayacaktı ama geç kalmışlardı bir kere... Boş olan ofislerinin daha fazla göze batmaması için, acele etmek şarttı artık. Gözlerini kapatırken, o bilindik boğulma duygusunu yaşadı. Gözlerini birkez daha açtığında bakanlıktaydı, ama yanında Eli yoktu. Gözlerini etrafta gezdirirken onun çoktan yanınan ayrılmış olduğunun ayrımına vardı. İçinden söylenirken, yüzü bugünkü yaşananlar dolayısıyla hala gülümsüyordu aslında...